شروع غذای کمکی

هوای ابری و بارانی این روزهای دلگیر پاییزی مرا یاد روزهای شروع بارداریم می اندازد. روزهایی که تو آن قدر کوچک بودی که وزنت صد گرم بیشتر نبود و حالا آن قدر بزرگ شده ای که بتوانی غذای تکمیلی ات را بخوری.

هوای ابری و بارانی این روزهای دلگیر پاییزی مرا یاد روزهای شروع بارداریم می اندازد. روزهایی که تو آن قدر کوچک بودی که وزنت صد گرم بیشتر نبود و حالا آن قدر بزرگ شده ای که بتوانی غذای تکمیلی ات را بخوری.

بعد از مسافرت شمال در تاریخ28/7/92   اولین غذای کمکیت را که لعاب برنج بود خوردی.

برای این کار هیجان زیادی داشتم و کمی دلهره . با وجود در نظر گرفتن توصیه های دکتر نریمان چندین مقاله را هم خواندم تا طرز تهیه لعاب برنج و فرنی را یاد بگیرم. از روز شنبه تا سه شنبه لعاب برنج خوردی که خدا رو شکر حساسیتی نداشتی.

از روز جمعه تاریخ 3/8/92 فرنی با شیر خودم را برایت درست کردم. تهیه این غذا برایم لذت بخش بود چون قرار بود با ماده ای از بدن خودم تهیه شود. خیلی فرنی را دوست داشتی و با اشتها خوردی.

اوایل فکر می کردم تهیه فرنی باشیر خودم به دلیل دوشیدنش باید کار سختی باشد اما الان بعد از حدود یک هفته قلقش دستم آمده. اول یک قاشق مرباخوری آرد برنج را با یک لیوان سرخالی  آب و نوک قاشق چایخوری شکر ( بعضی روزها نبات تا سردی نکنی) می گذارم بجوشد تا قوام پیدا کند. بعد از اینکه کمی سفت شد زیرش را خاموش می کنم تا  سرد شود . بعد چند قطره از شیرم را می دوشم و به آن اضافه می کنم تا کمی رقیق شود.

دستور دقیق آن را برایت نوشتم تا بدانی دقیقا اولین غذایی که خوردی را چطور درست کردم شاید روزی به این صفحه از خاطرات کودکیت مراجعه کردی تا برای فرزند خودت فرنی درست کنی.

این هم مراحل تهیه اولین غذای کمکی شما