کنسرت با نازنین فاطمه

اوایل اردیبهشت بود که پدرت گفت بلیط کنسرت گرفته است. کنسرت خواننده ای که من و پدرت عاشقش هستیم و خاطرات زیادی از آهنگ های او  داریم. رضا یردانی

تاریخ 17 اردیبشهت بود که هرسه برای اجرای این کنسرت به برج میلاد رفتیم. به پدرت گفتم این شاید آخرین فضای دو نفره ما قبل از به دنیا آمدن دخترمان باشد . هرچند تو آنقدر محسوس بودی که به نظر نمی آمد این فضا چندان هم دو نفره باشد.

وقتی روی صندلی نشستیم و خواننده محبوبمان آمد و شور و هیجان سالن به اوج رسید،در عین شادی لحظه ای نگرانت شدم مخصوصا با شروع آهنگ ها و صدای بالای گیتار برقی. ترسیدم نکند این صداها برایت آزارگر باشد .

تمام طول مدت چند آهنگ دستم را رویت گذاشتم تا احساس آرامش کنی  اما بعد از گذشت دقایقی شروع کردی به سرو صدا واکنش نشان دادن . و آنقدر خودت را جمع می کردی که من به سختی می توانستم تحمل کنم.

پدرت هم هرازگاهی دست مرا می  گرفت و می پرسید خوبی؟ من هم  به ظاهر می گفتم خوبم  و به روی خودم نمی آوردم که تو چه غوغایی راه انداخته ای. خلاصه کنسرت آن شب به همراه تو برایمان متفاوت و بسیار خاطره انگیز شد.