مراحل راه افتادن نازنین فاطمه

دخترک شیرینم

راه رفتنت آخرین مرحله تکاملت در حرکت بود که خیلی طول کشید

خیلی نگران بودم،هرکس زنگ می زد اولین چیزی که می پرسید این بود که تو راه می روی یا نه؟

دخترک شیرینم

راه رفتنت آخرین مرحله تکاملت در حرکت بود که خیلی طول کشید

خیلی نگران بودم،هرکس زنگ می زد اولین چیزی که می پرسید این بود که تو راه می روی یا نه؟

دکتر نریمان می گفت اکر اشیا را می گیری و به کمک آنها راه می روی در واقع راه افتاده ای چون خیلی محتاط هستی هنوز راه نیفتاده ای و تا 18 ماهگی فرصت داری

اما من بازهم  نگران بودم و یکی از آرزوهایم بود که تو را در حال راه رفتن ببینم

حدود 8 ماه چهاردست و پا رفتنت ادامه داشت. سر زانوهای خودت و شلوارهایت همه سیاه شده بود.

کلی سوپ ماهیچه و تقویتی برایت درست کردم تا زانوهایت قدرت بگیرند تا اینکه در سن 17 ماهگی وقتی پدربزرگ و مادربزرگ از سفر ترکیه برگشتند یک روز صبح کنار در اتاق خواب دستت را به در گرفتی و سعی کردی دستانت را رها کنی و روی پاهایت بایستی.

آن روز هرکس از راه می رسید تو این کار جدیدت را به او نشان می دادی و دوست داشتی در حین ایستادن دست بزنی برای خودت و برقصی و به همین دلیل سریع زمین می خوردی

با اینکه ما این حرکت را خیلی با تو تمرین می کردیم اما تو به  ما ثابت کردی تا خودت نخواهی کاری را انجام نخواهی داد.

ما خیلی از این پیشرفت تو خوشحال شدیم تا اینکه دقیقا روز بعد ، وقتی از خواب بیدار شدی سعی کردم این حرکت را با تو تمرین کنم تا ازیاد نبری و در کمال ناباوری دیدم که تو به سمتم حرکت کردی.

و اولین قدم هایت را برداشتی.

یکی از بازی های لذت بخش ما این بود که دو نفری بایستیم و تو به سمت هرکدام از ما حرکت کنی و در مرحله بعد بی آنکه خودت متوجه شوی این فاصله را زیاد می کردیم.

تمرین های ما ادامه داشت و تو فاصله های کوتاه را با ترس و نگه داشتن دستانت به سمت جلو می رفتی تا اینکه روز عید غدیر که مهمان داشتیم راه رفتنت به اوج تکامل رسید و در این روز خوب به طور کامل و مستقل راه افتادی.

امیدوارم همیشه ثابت قدم و استوار و همیشه در مسیرهای متعالی و به سوی اهداف خوب قدم برداری.