هفت ماهگی و تنوع غذایی نازنین فاطمه

آنقدر زود بزرگ می شوی که یادم نیست چطور ماه های اول تولدت تمام شد. هفته های اول شروع غذای کمکیت فقط لعاب برنج میخوردی و سوپی که فقط با گوشت و برنج بود. رفته رفته حریربادام هم بهت دادم. و با گذشت چند هفته هویچ و سیب زمینی و سبزی هم به سوپت اضافه کرذ تا اینکه دیگر سوپت شبیه سوپ های واقعی شد. درست کردن غذاهایت چون باید به شکل پوره درمی آمد خیلی زمان بر بود به همین خاطر مادربزرگ یک گوشکوب برقی به عنوان هدیه خرید.

پوره هویج و سیب زمینی و کدو سبز و سرلاک خونگی (بیسکوئیت ساقه طلایی +آب جوش+کره)هم جز عصرانه هایت هست .

اشتهای خوبی برای غذا خوردن داری. روزهای اول نمی توانستی تحمل کنی تا قاشقت پر شود و فکر می کردی مثل شیر باید به یک منبع غذایی وصل باشی.

گاهی حلیم و عدسی و موز و خرما هم بهت می دهم و بعضی روزها ماست هم با نهارت می خوری.

و هیچ چیز لذت بخش تر از این نیست که هر آنچه ما می خوریم تو هم طعمش را بچشی.