استقلال نازنین فاطمه در یازده ماهگی

شما تو راه برگشت هم اصلا ما رو اذیت نکردی و کل مسیر رو تا رسیدن به خونه خواب بودی

حتی همراه ما هم تا ساعت 12 ظهر استراحت کردی

یک هفته بعد از برگشتمون دو تا دندون دیگه از بالا درآوردی

مهمترین رویداد این ماهت این بود که دقیقا از شب تولد پدرت یعنی 26 فروردین تصمیم گرفتیم شما رو تو تخت خودت بخوابونیم چون شما ماشا الله بزرگ شدی و دیگه تو تخت گهواره ات جا نمیشدی

شب اول خیلی برام سخت بود و اصلا خوابم نمی برد و دائم بین اتاق شما و خودمون در حال راهپیمایی بودم اما از اونجا که دکترت هم با این کار بسیار موافق بود سعی کردم احساستم رو فقط به خاطر راحتی خودت در آینده کنترل کنم.

از شب بعد برات آیت الکرسی خوندم و سپردمت به خدایی که بسیار بهتر از من نگهدار تو خواهد بود و با آرامش خوابیدم.

شاید ارزش این کار را سالها بعد هم من و هم خودت بیشتر درک کنیم.

دلبندم هیچگاه خیال نکن با این کار تو را از اتاقم بیرون کردم بلکه فضایی را فراهم کردم تا تو در فضای کودکانه اتاقت به خواب روی و در خوابهای طلاییت با عروسکهایت جشنی بیکران به پا کنی

روزهای آخر یازده ماهگی یادگرفتی از مبل صورتیت  به تنهایی بالا  بری

خیلی بامزه و شیرین شدی . الان چند روزیه که وقتی برات شعر می خونم سرتو میذاری رو سینه من و لذت می بری